با پیشرفت صنعت تولید فیلم‌های پلاستیکی، صنایع دیگر برای تولید محصولات و بسته بندی و محافظت از آن‌ها با چالش‌های گذشته مواجه نیستند. تنوع کاربردی فیلم‌های پلاستیکی، موجب شده است که این محصول در انواع متنوعی از مواد اولیه و خصوصیات فیزیکی وارد بازار شود. دو نمونه پرکاربرد از این فیلم‌های پلاستیکی، نایلون و سلفون هستند که نقش مهمی در تولید محصولات شرکت‌های مختلف دارند. همراه ما باشید تا در این مقاله به بررسی ویژگی‌ها و تفاوت‌های هر یک بپردازیم.
نایلون‌ها نوعی محصول پلاستیکی پرکاربرد در تولید و بسته بندی محصولات هستند که امروزه نقش مهمی در صنایع گوناگون یافته اند. معمولا نایلون از مواد اولیه پلی اتیلن سبک تهیه می‌شود که با انعطاف پذیری بالا، قابلیت شکل پذیری مناسبی دارد. نایلون به دلیل مقاومت بالا و کشسانی مناسب، کاربردهای گسترده‌ای در جابه‌جایی محصولات و نگهداری از آن‌ها دارد. به طوری که امروزه در تمامی مغازه‌های لباس فروشی، میوه فروشی و… از کیسه‌های نایلونی برای حمل کالا استفاده می‌شود. البته وابسته به تنوع بالا نایلون، کاربرد آن فقط به بسته بندی کالا و جابه‌جایی آن ختم نمی‌شود. تفاوت نایلون و سلفون در گستردگی تنوع نایلون است که استفاده از آن را برای هر نوع صنعتی امکان پذیر می‌کند. یکی از انواع پرکاربرد این محصول، نایلون‌های عریض یا کشاورزی هستند که کمک زیادی به فرآیندهای کشاورزی و گلخانه‌ای می‌کنند. به طور مثال می‌توان از نایلون برای مسقف کردن گلخانه و ایجاد شرایط خاص گلخانه‌ای استفاده کرد و از طرفی نایلون می‌تواند مواد اولیه تولید لباس، مسواک، فرش و… باشد. بنابراین برای کاربرد نایلون نمی‌توان محدودیتی قائل شد. زیرا امروزه در هر صنعت روبه پیشرفتی از فیلم‌های نایلونی استفاده می‌شود.
سلفون نوعی محصول پلاستیکی از جنس پلی پروپیلن است که مقاومت بالایی در برابر عوامل خارجی دارد. سلفون‌ها به طور کلی در دو نوع کاربردی مصارف خانگی و صنعتی شناخته می‌شوند که وابسته به کاربرد، ویژگی‌های متفاوتی دارند. معمولا سلفون مناسب مصارف خانگی، برای بسته بندی مواد غذایی و محافظت از آن کاربرد دارند که در رول‌هایی با ابعاد کوچک‌تر وارد بازار می‌شوند و انعطاف پذیری پایین‌تری دارند. اما سلفون‌های صنعتی برای بسته بندی محصولات حجیم استفاده می‌شوند که به انعطاف پذیری و کشسانی بالایی نیاز دارند. به طور کلی سلفون بسته بندی نوعی فیلم پلاستیکی نازک است که در ضخامت و ابعاد متفاوت وارد بازار شده و قابلیت سفارشی سازی هم دارد. از تفاوت نایلون و سلفون می‌توان به محدود بودن کاربرد سلفون اشاره کرد که بیشتر جنبه محافظتی و پوششی برای محصول دارد. سلفون با خصوصیاتی چون مقاومت کمتر، نازک بودن، وزن سبک و… برای بسته بندی گزینه به صرفه تری است و معمولا به عنوان مواد اولیه تولید محصولات پلاستیکی کاربردی ندارد.
با توجه به گستردگی تفاوت محصولات پلاستیکی و کاربردهای آن‌ها، یکی از سوال‌های پرتکرار مصرف کنندگان این است که تفاوت نایلون و سلفون در چیست. نایلون و سلفون هر یک با مواد اولیه و شرایط تولید متفاوتی تهیه می‌شوند و به همین دلیل خصوصیات ساختاری، ظاهری و کاربردی آن‌ها منحصر به فرد و متمایز از یکدیگر است. به طوری کلی از تفاوت نایلون و سلفون می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.
به طور کلی تفاوت نایلون و سلفون را می‌توان در جنبه‌های مختلف مواد اولیه، فرآیند تولید، مزایا و کاربرد بررسی کرد که هر یک وابسته به شرکت تولیدکننده، کیفیت متفاوتی دارند. بنابراین بهتر است ضمن آگاهی از تفاوت نایلون و سلفون، کیفیت آن‌ها را نیز بررسی کنید.
برای آشنایی با تفاوت نایلون و سلفون، یکی از مهم‌ترین گام‌ها شناخت ویژگی‌ها و مزایا هر یک است. در این صورت می‌توان محصول کاراتر با صرفه اقتصادی بیشتر تهیه کرد.
یکی از مهم ترین تفاوت سلفون و نایلون در بحث اقتصادی و هزینه تهیه این محصولات است. معمولا برای کاربردهای بسته بندی در حجم بالا، سلفون‌ها به دلیل وزن سبک، صرفه اقتصادی بیشتری دارند و با صرف هزینه اندک می‌توان ابعاد بزرگی از آن را تهیه کرد.
همانطور که پیشتر اشاره شد، نایلون با توجه به ویژگی‌های ساختاری و مواد اولیه آن در گستره وسیعی از صنایع کاربرد دارد که می‌توان از آن هم به عنوان ماده اولیه تولید محصول و هم بسته بندی و حمل آن‌ها استفاده کرد. در حالی که سلفون با خصوصیات فیزیکی منحصر به فرد خود، کاربردهای محدودتری دارد. برای آگاهی از تفاوت نایلون و سلفون در کاربرد آن‌ها به موارد زیر توجه کنید.
نایلون و سلفون هر دو برای بسته بندی محصولات غذایی کاربرد دارند. بنابراین بهتر است در صورتی که تماس مستقیم با غذا وجود دارد، از نمونه‌های فودگرید استفاده کنید.
تفاوت نایلون و سلفون در زمینه‌های بسیاری قابل بررسی است که ما در این مقاله سعی کرده‌ایم به مهم ترین آن‌ها بپردازیم. نایلون با تنوع بیشتر، امروزه کاربرد وسیع تری در صنایع دارد و معمولا یا به صورت مواد اولیه برای تولید محصولات پلاستیکی و یا برای بسته بندی آن‌ها استفاده می‌شود. در صورتی که سلفون با ویژگی‌های محدودتر معمولا برای بسته بندی در مصارف خانگی یا صنعتی کاربرد دارد. پیشنهاد می‌شود برای انتخاب نایلون یا سلفون با متخصصان و مشاوران فروش شرکت‌های معتبر مشورت کنید و ضمن ارائه مشخصات محصولات تولیدی و نیازتان، محصول کاربردی تر را تهیه کنید.
نظرات کاربران